Ciii...nie mówcie nikomu...

W czwartek wieczorem wbrew wszelkim zwyczajom, zakazom, dobremu wychowaniu dobrałam się do swojego prezentu gwiazdkowego. Jako pretekstu użyłam konieczność uszycia stroju na Jasełka dla Ani. To , że mogłam zrobić to ręcznie wcale do mnie nie przemawiało :P.
Anula dostała bardzo ważną rolę Maryi. Z mężowskiej koszulki zrobiłam jej sukienkę. Tego nie widać, ale jako pasek miała gruby powrozek, który mozolnie skręciłam z owczej wełny. A na głowie uszyty na nowiusieńkiej maszynie "rąbek"( teoretycznie powinien być biały, ale jakoś utarło się, że zazwyczaj robią go w niebieskim kolorze).


A to moje nowiutkie cudo, schowane teraz w pudełku, by 24 grudnia ponownie ujrzeć światło dzienne. Szyje bajecznie. Ręce swędzą , pomysłów mnóstwo, ale wszystko musi poczekać. Dziękuję, dziękuję moim ukochanym Mikołajom.