Kawa z mlekiem

Nie wiem jak to się dzieje, ale tylko w weekendy potrafię wygospodarować dla siebie te 15 minut.
Dziś przy porannej kawie udało mi się dokończyć (elementy przygotowałam wczoraj :)) taką broszkę.



Ma ona około 10 cm średnicy. Zrobiona jest z organzy, w przepięknym, cieplutkim brązowym kolorze i ecru (mleka:))



Brzegi płatków są specjalnie mocno nadpalone - po pierwsze doskonale to zabezpiecza przed pruciem materiału, dwa nadaje broszce taki "stary" babciny wygląd. Środek stanowią szklane perełki.

Coś zielonego

Wczoraj również udało mi się wygospodarować chwileczkę dla siebie. Co prawda tą chwileczkę opłaciłam później godzinnym sprzątaniem (wynik zabaw dzieci bez większego dozoru :/ ), ale coś za coś.
Kolczyki te nieodparcie kojarzą mi się z koniczynką. Wykorzystałam troszkę posrebrzanego drutu i szkło weneckie.

Jak zwykle zdjęcia nie oddają uroku kolczyków, wyszły tak niesamowicie delikatne.

व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्व्

W odpowiedzi:

Serdecznie witam nowych obserwujących, to szalenie miło wiedzieć, że mój blog i prezentowane prace podobają się wam.

Aneladgam - masz rację to co powiedziała to bardzo kobiece zachowanie, zastanawiam się tylko, skąd zna takie zachowanie, ja nigdy czegoś takiego nie powiedziałam, widocznie ma to w genach :)

Marzanna - mimo wszystko ja bardzo lubię robić coś dla dziewczynek, nie zawsze to jeszcze doceniają, ale myślę, że z czasem się to zmieni, czasami mam tylko taką wątpliwość, że one jeszcze nie widzą, że "mama" to też człowiek, że ma prawo być zmęczona i nie zawsze musi być na każde zawołanie

Eve -Jank, Lacrima, Alicja11, Reni, Hada131, Grazynia - dziękuję za ciepłe słowa, to wspaniałe, że tu zaglądacie :)

W międzyczasie...

Tak, żeby nie zwariować, żeby oderwać się choć na momencik od obiadków, prania i prasowania, musiałam coś zrobić.

Wykorzystałam przepiękną masę perłową, posrebrzane przekładki bali. Do tego dodałam ozdobne zapięcie i tak powstała bransoletka.

Proszę Państwa oto Miś

Ostatnio wszystko co robię związane jest z życiem przedszkolnym moich dziewczyn, ich zajęciami i zdrowiem Jaśka, a właściwie jego brakiem :). Dla siebie czasu w zasadzie nie mam, nie mówiąc już o zrobieniu czegokolwiek, albo nawet skończeniu.
Pewnego dnia przychodzę po dzieci do przedszkola, a Zosia z promiennym uśmiechem woła od progu "Mamo, mamo musimy zrobić misia na konkurs". Chciałam, nie chciałam misia zrobiłam niemal w ostatniej chwili. Dziewczynki go wypchały, ja wszystko pozszywałam i w okolicach dobranocki miś był gotowy.


Mierzy sobie jakieś niecałe 30 cm. Powstał ze skrawków szarego i czarnego welurku (skrawki otrzymałyśmy od miejscowej krawcowej, w zasadzie całą torbę rożnych skrawków :)) No i szyty jest całkowicie ręcznie.
Miś był bardzo smutny i taki ... goły. Dziewczynki od razu go ubrały.
Razem z ubrankiem dostał imię "Paulinka" :)

Miś do gustu przypadł nie tylko dziewczynkom. Zapowiadała się wielka wojna, bo przecież miś miał iść rano do przedszkola.

"Paulinka" musiała zaśpiewać kilka kołysanek na dobranoc i dopiero wtedy mogła pożegnać się z Jankiem, by rano nie spóźnić się na konkurs.
Kiedy myślałam, że mam już wszystko dopięte na ostatni guzik i choć na chwilkę usiądę, odpocznę po całym dniu, przybiegła Zosia mówiąc:
"Mamo, ale Paulinka nie ma się w co jutro ubrać".
"Jak to nie ma? a ta spódniczka jest zła?"
"Ale to nie jest jej spódniczka, ona ją tylko pożyczyła. Ona nie ma się w co ubrać"
I co mogłam zrobić ? Godzina dziesiąta,zamiast kłaść się do łóżka, to siadam do maszyny.
Po godzinie "Paulinka " otrzymała nową spódniczkę i fartuszek. I tak wystrojona pomaszerowała dziś do przedszkola.


Ciekawa jestem co dziś mi wymyślą i czy kiedykolwiek będę w stanie powiedzieć, że czegoś im nie zrobię, bo po prostu chcę już odpocząć.

W tajemniczym ogrodzie

Ostatnio stolicę nawiedza burza za burzą. Tej nocy walczyliśmy z wodą zalewającą garaż i piwnice. Dopiero teraz tak naprawdę zrozumiałam, co czują Ci, którym woda zabrała dosłownie wszystko.
Ponieważ spać nie mogłam, postanowiłam zająć czymś ręce. Tak powstała broszka z przepięknej mieniącej się tafty. Zdjęcie idealnie oddaje jej kolor- ona właśnie jest taka niebiesko - pomarańczowa. Broszkę ozdobiłam również mieniącymi się, oszlifowanymi, szklanymi koralikami.

Ma około 8 cm średnicy i typowe, broszkowe zapięcie.

Chwalipięctwo nie zna granic :)

Jestem tak dumna ze swoich córek, a właściwie z ich umiejętności, że o mało nie pęknę. takie cuda dostaliśmy z mężem z okazji Dnia Mamy i Taty.
Od Ani (starszej) obrączki na serwetki:

Kubeczek własnoręcznie malowany - bardzo podobają mi się te pełne kształty serduszek :)



Zakładkę do książki:


Druga strona jest bardzo sugestywna :)

Od Zosi (młodszej) też dostaliśmy kubeczek własnoręcznie malowany
jak zobaczyłam go po raz pierwszy to otworzyłam buzię ze zdziwienia. Ja tam zobaczyłam drzewa i drogę, i choć wiem, że to wyszło zupełnie przez przypadek, to i tak byłam pod wielkim wrażeniem.

Bardzo praktyczną, ekologiczną torbę na zakupy , też udekorowaną przez Zosię. A ja dla swojej mamy przygotowałam takie koraliki. Zdjęcie robione na bardzo szybko w żaden sposób nie oddaje ich uroku.